Ben sana yeni doğan günün neşesiyle yaklaşsam
Bu bir gecenin son sözleri kadar ağlamaklı olur
İyisimi bırakalım bu dûzâh bizi de vursun
Önce öp nefesimi sonra uyursun
Versem kadehimden ve dahi ellerin
Kederimden bir damla bulur unut
Unut zehr-i sefa çeker avucum toprak
Kokan bir ağacın gölgesinde umut
Annem beni doğurmamış say
Ağlamış say bir damla mavi katıp
Anlamış mı deniz gökyüzüne rengini akıtıp
Öylesine başladım ki sondayım vesselam
Boğazım sıkışsın gözlerim kanlansın
Hayatım akşamüstü içinde sen de varsın
Lakin yordu beni bu eski insan eski lisan
Benim olmadığım hayatlar size kalsın
Eren Bilgiç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder