Kaşları kusursuzdu bir kere
Ona sade bakmak lazımdı
Sade bakmak bir tepeden aşağı gibi
Değil bir manzaraya tapmak
O sade kaşlarını kaldırsındı
Bakmak öylece bakmak
Vardık biz ve senler benler
Arasında bir nefes alınan baharın
Bakmak böylesine uzundu uyanamadım
Vardık biz ve öylece dursunduk
Martıları güzel yapan denizi
Çayı güzel yapan o meçhul sabahı
Anlattı her şarkı durmaksızın
Mırıldanır gibi bizlerini büyüttü
Bilindik geceler anlattı
Bilindik geceler anlattı
Ve anlatıldı hayal edilen geceler
Bir sabahın gelmeksizliğince güzel
Bir dilin dönmezliğince güzel
Bir adamın suskunluğunca güzel
O hep yanına erişen yalnızlığı unuttu
Sorguladı onu bir diğeri ve böylece
Yalnızlık hep yanına erişen onu avuttu
Ses gelmedi inanın bir nefes geceden
Bazı diller dönmeyi arzular
Bazı geceler tepelerin ardını
Diller dönmedi sesler duyulmadı
O hep yüreğime ilişen cümleyi bulsundu
Eren Bilgiç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder