Yığılmışım
Yığınsallaştırılamamış bir mamut gibi
Külde bekletilip bir süre uğurlanmışım
Ki bu benim kederimdendirlerle
İçim geçmiş boşluğuma gelmiş
Sonsuz bir ay görmüşüm
Göğün göğsünde bir çiçek uçmuş
Kanayıp kanayıp pusmuşum
Terliyorum nefesim kesiliyor
Seninkini çekiyorum bahar vuruyor
Uzanıyorum dokunuyorum bekliyorum
Yorgun düşüp salıyorsun içini
Bir nefes salıyorum sonra bir ses
Uzaktaki köyler bizim oluyor
Eren Bilgiç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder