Sözüm onadır ki pamuğun tenine çarptım
Orda bulduğum bir ses sahi bir solaktım
Taraf bilmedim devrildim sahi ne salaktım
Kahramansız sonuçlar belirdi siz de vardınız
Siz de vardınız annemin adını bulduğumdan beri
Tunç göğün içinde son atlı gömütlükte
Kokmuştu eski bir unutkanlığın terli dokunuşları
Hatıralar dedi Herakleitos
omurgama saplandı bağırışları
İşte durdum işte ilerlemenin en zorlusu
İşte sevince bulunmanın en geniş olgusu
Beş halısaha kadar alan kafi çiçeklerinizle muhabbetime
Bir kase toprağın sonsuzluğu kadar içlerimiz
Buğuludur içlerimiz
Eren Bilgiç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder